ба́біць, -блю, -біш, -біць; незак., каго і без дап. (разм., уст.).

Прымаць роды.

Параска некалі бабіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праро́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак., што.

Прадказваць, прадракаць.

Яму некалі прарочылі вялікую будучыню.

|| зак. напраро́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. не́каю не́каем
2-я ас. не́каеш не́каеце
3-я ас. не́кае не́каюць
Прошлы час
м. не́каў не́калі
ж. не́кала
н. не́кала
Загадны лад
2-я ас. не́кай не́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час не́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

не́когда​I нареч. (нет времени) няма́ калі́, не́калі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́когда​II нареч. (когда-то) не́калі; калі́сьці, калі́сь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пара́фія, -і, мн. -і, -фій, ж.

Акруга, тэрыторыя, што аб’ядноўвае вернікаў якіх абслугоўваюць святары аднаго храма.

У гэтай царквы некалі была вялікая п.

|| прым. парафія́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Ке́дзюсь ’калісьці, некалі, даўней, у старыцу’ (Нар. лене ). Гл. кедысь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

азяры́шча, ‑а, н.

Месца, дзе некалі было возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пясо́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Прылада, якая ўжывалася некалі для пасыпання пяском напісанага з мэтай прасушвання.

2. У паравозе: скрынка з пяском, які аўтаматычна высыпаецца на рэйкі, калі пачынаюць буксаваць колы (спец.).

3. Запоўненая пяском нізкая шырокая скрынка для дзіцячых гульняў.

П. ў двары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Калі́сь ’некалі, у мінулым, даўней’ (БРС, ТСБМ, Бяльк.; дзярж.; КЭС; Нас.), ’калі-небудзь, у будучым’ (ТСБМ), калісьці ’некалі, у мінулым, даўней’ (БРС, ТСБМ; дзярж., КЭС). У Насовіча ў форме коли‑сь‑то. Сл. паўн.-зах. адзначае формы калісь, колісь, колесь, колысь ’некалі, даўней’, калісьці, калісьця ’тс’. У ТС колісь і коліся ’тс’. Укр. колись, рус. колись (смал., зах.-бран., куйбыш.), колись‑то (курск., смал.). Відавочная бел.-укр. інавацыя, да koli (гл. калі), -сь, відаць, займеннікавага паходжання, параўн. Сразнеўскі, I, 772. Адносна функцый лексемы гл. спецыяльна ESSJ SG, 2, 356–357.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)