Verbum

анлайнавы слоўнік

чу́чала

‘неахайны, брудны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сві́нскі, -ая, -ае (разм.).

1. Брудны, неахайны.

Жыць па-свінску (прысл.).

2. Непрыстойны, подлы, нізкі.

С. ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неаха́йнік, ‑а, м.

Разм. Неахайны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неаккура́тный неакура́тны; (неопрятный) неаха́йны; (небрежный) нядба́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неаха́йна нареч. неопря́тно, неря́шливо; небре́жно; нечистопло́тно; см. неаха́йны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неаха́йнасць ж. неопря́тность, неря́шливость; небре́жность; нечистопло́тность; см. неаха́йны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вахла́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (пагард., разм.).

Нерастаропны, прастакаваты, а таксама неахайны з выгляду чалавек.

Не вахлакі ж тут сядзяць.

|| прым. вахла́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вашы́вец, ‑шыўца, м.

Разм. груб. Той, хто завашывеў; неахайны, брудны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сві́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Разм. Брудны, неахайны. Свінскае жыццё.

2. Нізкі, непрыстойны, подлы. Свінскі ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шмараво́з, ‑а, м.

Разм. лаянк. Неахайны чалавек; мурза. [Франуся:] — Цэлы дзень то абмывай іх [дзяцей], то латай адзежу. Такія шмаравозы! Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)