неаха́йны, -ая, -ае.

1. Які не захоўвае чысціні, парадку; які ўтрымліваецца ў беспарадку.

Неахайная гаспадыня.

Н. пакой.

2. Зроблены абы-як, без стараннасці.

Неахайная работа.

|| наз. неаха́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неаха́йны неопря́тный, неря́шливый; (неаккуратно выполненный — ещё) небре́жный; (о человеке — ещё) нечистопло́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

неаха́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не захоўвае чыстаты, парадку. Неахайная гаспадыня. // Які ўтрымліваецца ў беспарадку, неакуратным стане. Неахайны пакой. □ Параход наводзіў туалет. Дні праз два зямля, канечны порт, не з’яўляцца ж туды неахайным карытам. Лынькоў.

2. Зроблены абы-як, без стараннасці. Неахайная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неаха́йны schlámpig, únordentlich, náchlässig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

апу́склівы, -ая, -ае.

Неахайны, недагледжаны.

А. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заму́рзаны, -ая, -ае (разм.).

Брудны, неахайны.

З. твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неря́шливый неаха́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шмараво́з, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., лаянк.).

Неахайны чалавек, мурза.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мазня́, -і́, ж. (разм.).

Няўмелае маляванне, неахайны малюнак, пісьмо; дрэнная, няўмелая работа.

М. ў сшытку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неопря́тный неаха́йны; (грязный) бру́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)