неаха́йны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаха́йны |
неаха́йная |
неаха́йнае |
неаха́йныя |
| Р. |
неаха́йнага |
неаха́йнай неаха́йнае |
неаха́йнага |
неаха́йных |
| Д. |
неаха́йнаму |
неаха́йнай |
неаха́йнаму |
неаха́йным |
| В. |
неаха́йны (неадуш.) неаха́йнага (адуш.) |
неаха́йную |
неаха́йнае |
неаха́йныя (неадуш.) неаха́йных (адуш.) |
| Т. |
неаха́йным |
неаха́йнай неаха́йнаю |
неаха́йным |
неаха́йнымі |
| М. |
неаха́йным |
неаха́йнай |
неаха́йным |
неаха́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неаха́йны, -ая, -ае.
1. Які не захоўвае чысціні, парадку; які ўтрымліваецца ў беспарадку.
Неахайная гаспадыня.
Н. пакой.
2. Зроблены абы-як, без стараннасці.
Неахайная работа.
|| наз. неаха́йнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
неаха́йны неопря́тный, неря́шливый; (неаккуратно выполненный — ещё) небре́жный; (о человеке — ещё) нечистопло́тный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неаха́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не захоўвае чыстаты, парадку. Неахайная гаспадыня. // Які ўтрымліваецца ў беспарадку, неакуратным стане. Неахайны пакой. □ Параход наводзіў туалет. Дні праз два зямля, канечны порт, не з’яўляцца ж туды неахайным карытам. Лынькоў.
2. Зроблены абы-як, без стараннасці. Неахайная работа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апу́склівы, -ая, -ае.
Неахайны, недагледжаны.
А. чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заму́рзаны, -ая, -ае (разм.).
Брудны, неахайны.
З. твар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шмараво́з, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., лаянк.).
Неахайны чалавек, мурза.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мазня́, -і́, ж. (разм.).
Няўмелае маляванне, неахайны малюнак, пісьмо; дрэнная, няўмелая работа.
М. ў сшытку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
неопря́тный неаха́йны; (грязный) бру́дны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)