вахла́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (пагард., разм.).

Нерастаропны, прастакаваты, а таксама неахайны з выгляду чалавек.

Не вахлакі ж тут сядзяць.

|| прым. вахла́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)