натру́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да натрудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натруди́ть сов., разг. навярэ́дзіць, наверадзі́ць; натру́дзіць, мног. панатру́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ператру́дзіць, ‑труджу, ‑трудзіш, ‑трудзіць; зак., што.

Вельмі моцна натрудзіць. Ператрудзіць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струдава́ць

‘натрудзіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. струду́ю струду́ем
2-я ас. струду́еш струду́еце
3-я ас. струду́е струду́юць
Прошлы час
м. струдава́ў струдава́лі
ж. струдава́ла
н. струдава́ла
Загадны лад
2-я ас. струду́й струду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час струдава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панатру́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Натрудзіць (пра ногі, рукі). Панатруджваць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стру́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Разм. Тое, што і натрудзіць. Струдзіць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панавярэ́джваць

‘натрудзіць што-небудзь, растрывожыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панавярэ́джваю панавярэ́джваем
2-я ас. панавярэ́джваеш панавярэ́джваеце
3-я ас. панавярэ́джвае панавярэ́джваюць
Прошлы час
м. панавярэ́джваў панавярэ́джвалі
ж. панавярэ́джвала
н. панавярэ́джвала
Загадны лад
2-я ас. панавярэ́джвай панавярэ́джвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панавярэ́джваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панадвярэ́джваць

‘натрудзіць што-небудзь, растрывожыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панадвярэ́джваю панадвярэ́джваем
2-я ас. панадвярэ́джваеш панадвярэ́джваеце
3-я ас. панадвярэ́джвае панадвярэ́джваюць
Прошлы час
м. панадвярэ́джваў панадвярэ́джвалі
ж. панадвярэ́джвала
н. панадвярэ́джвала
Загадны лад
2-я ас. панадвярэ́джвай панадвярэ́джвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панадвярэ́джваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адтапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак., што (разм.).

1. Пашкодзіць што-н., наступаючы нагою.

А. нагу.

2. Натрудзіць, пашкодзіць доўгаю хадою.

А. ногі ў далёкай дарозе.

3. Прайсці вялікую адлегласць пехатой.

А. сотні вёрст.

|| незак. адто́птваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Нажмяні́ць ’пашкодзіць, натрудзіць руку работай на агародзе’ (брэсц., Нар. лекс.). Да жменя (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)