панавярэ́джваць

‘натрудзіць што-небудзь, растрывожыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панавярэ́джваю панавярэ́джваем
2-я ас. панавярэ́джваеш панавярэ́джваеце
3-я ас. панавярэ́джвае панавярэ́джваюць
Прошлы час
м. панавярэ́джваў панавярэ́джвалі
ж. панавярэ́джвала
н. панавярэ́джвала
Загадны лад
2-я ас. панавярэ́джвай панавярэ́джвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панавярэ́джваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)