панадвярэ́джваць

‘натрудзіць што-небудзь, растрывожыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панадвярэ́джваю панадвярэ́джваем
2-я ас. панадвярэ́джваеш панадвярэ́джваеце
3-я ас. панадвярэ́джвае панадвярэ́джваюць
Прошлы час
м. панадвярэ́джваў панадвярэ́джвалі
ж. панадвярэ́джвала
н. панадвярэ́джвала
Загадны лад
2-я ас. панадвярэ́джвай панадвярэ́джвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панадвярэ́джваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)