налучы́ць
1.
2. насти́гнуть, насти́чь; засти́чь, засти́гнуть;
3. (каго, што) случи́ться (с кем, чем);
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
налучы́ць
1.
2. насти́гнуть, насти́чь; засти́чь, засти́гнуть;
3. (каго, што) случи́ться (с кем, чем);
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Напа́сць ’несправядлівае абвінавачванне, паклёп’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наскочи́ть
1. (натолкнуться) наско́чыць; наткну́цца;
наскочи́ть на столб наско́чыць (наткну́цца) на слуп;
2.
◊
наскочи́ть на неприя́тность наско́чыць на непрые́мнасць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́шасць
1. эпиде́мия; пове́трие
2.
○ марава́я п. — морово́е пове́трие; морова́я я́зва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наско́чыць
1. (натолкнуться на ходу) наскочи́ть;
2. наскочи́ть, наткну́ться, нарва́ться;
3. (
4. (внезапно прийти) нагря́нуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навалі́цца
1. (придавить всей тяжестью) навали́ться, нале́чь;
2. (дружно взяться за что-л.) навали́ться, нале́чь;
3. навали́ться,
4.
5.
6.
7.
8.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зза́ду
1.
2.
3. в знач. предлога с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
апанава́ць (каго, што)
1. охвати́ть, овладе́ть (кем, чем), обуя́ть, объя́ть; (завладеть полностью) одоле́ть;
2. (наброситься во множестве)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нагря́нуть
враг нагря́нул и́з лесу во́раг напа́ў (наляце́ў) з ле́су;
нагря́нули го́сти нечака́на з’яві́ліся го́сці;
дава́й нагря́нем к нему́ дава́й ува́лімся да яго́;
а он, того́ и гляди́, нагря́нет а ён, так і глядзі́, з’я́віцца (наско́чыць, но́йдзе);
нагря́нула беда́ звалі́лася бяда́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
найти́II
1. (натолкнуться на кого-л., что-л.) найсці́, натра́піць; наткну́цца;
2. (надвигаясь, закрыть) найсці́, насу́нуцца;
ту́ча нашла́ на со́лнце хма́ра найшла́ на со́нца;
3. (
блажь (дурь) нашла́ (на кого) дур найшо́ў (на каго);
нашла́ тоска́ найшла́ (апанава́ла, агарну́ла) туга́;
4. (собраться в каком-л. количестве)
нашло́ мно́го госте́й найшло́ (панахо́дзіла) шмат гасце́й;
◊
нашла́ коса́ на ка́мень
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)