напа́сть​II сущ., разг. напа́сць, -ці ж.;

◊

что за напа́сть! што за напа́сць!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́сть​I сов. (на кого, что) напа́сці, накі́нуцца, апанава́ць (каго, што);

2. (с обвинениями) напа́сці;

3. (жадно наброситься) прост. накі́нуцца, кі́нуцца;

4. (случайно обнаружить) напа́сці, наткну́цца, натра́піць;

5. (внезапно охватить) напа́сці, апанава́ць (каго, што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напасть

Том: 19, старонка: 171.

img/19/19-171_0948_Напасть.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

напасть

Том: 19, старонка: 171.

img/19/19-171_0949_Напасть.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

набро́ситься накі́нуцца; (напасть) напа́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́сць ж., разг. напа́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натра́піць сов. напа́сть, наткну́ться, натолкну́ться;

н. на след — напа́сть на след

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насланнё ср. наважде́ние; напа́сть ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напусти́ться разг. (накинуться) накі́нуцца; (напасть) напа́сці, навалі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́сці сов., в разн. знач. напа́сть;

н. на во́рага — напа́сть на врага́;

н. на а́ўтара кні́гі — напа́сть на а́втора кни́ги;

н. на след — напа́сть на след;

на мяне́ напа́ла — ро́спач на меня́ напа́ло отча́яние;

напа́ла хваро́ба — напа́ла боле́знь;

напа́ла моль — напа́ла моль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)