устремля́ть несов.

1. (стремительно двигать) накіро́ўваць, ру́хаць;

2. перен. накіро́ўваць; (обращать) звярта́ць; (уставлять — о взгляде, глазах и т. п.) утаро́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накіро́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да накіравацца.

2. Зал. да накіроўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цалява́ць

‘меціць куды-небудзь, накіроўваць што-небудзь (цаляваць што-небудзь і без прамога дапаўнення); рабіць цэлае з частак (цаляваць што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цалю́ю цалю́ем
2-я ас. цалю́еш цалю́еце
3-я ас. цалю́е цалю́юць
Прошлы час
м. цалява́ў цалява́лі
ж. цалява́ла
н. цалява́ла
Загадны лад
2-я ас. цалю́й цалю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цалю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашчэ́льваць

‘наколваць чаго-небудзь, рабіць шчыліны ў чым-небудзь (нашчэльваць дошак); выглядваць каго-небудзь (нашчэльваць нявесту); накіроўваць позірк на што-небудзь (нашчэльваць вочы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нашчэ́льваю нашчэ́льваем
2-я ас. нашчэ́льваеш нашчэ́льваеце
3-я ас. нашчэ́львае нашчэ́льваюць
Прошлы час
м. нашчэ́льваў нашчэ́львалі
ж. нашчэ́львала
н. нашчэ́львала
Загадны лад
2-я ас. нашчэ́львай нашчэ́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нашчэ́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цэ́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; незак.

1. Накіроўваць зброю на каго-, штон.

Ц. ў мішэнь.

2. перан. Мець намер завалодаць чым-н., заняць якое-н. становішча.

Ц. на выгаднае месца па службе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

направля́ть несов.

1. накіро́ўваць, скіро́ўваць; настаўля́ць;

направля́ть в определённое ру́сло накіро́ўваць (скіро́ўваць) у пэ́ўнае рэ́чышча;

направля́ть шаги́ ісці́;

направля́ть ду́ло ружья́ накіро́ўваць (настаўля́ць) ру́лю стрэ́льбы;

направля́ть заявле́ния накіро́ўваць (пасыла́ць) зая́вы;

направля́ть свой путь накіро́ўвацца, падава́цца;

2. (бритву, нож и т. п.) напраўля́ць; (натачивать) наво́стрываць;

3. (налаживать, организовывать) нала́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́віць¹, пра́ўлю, пра́віш, пра́віць; незак., кім-чым.

1. Кіраваць, маючы ўладу.

П. дзяржавай.

2. Накіроўваць чый-н. рух.

П. коньмі, яхтай.

3. Адпраўляць, праводзіць якое-н. дзеянне.

П. малебен.

|| наз. праўле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., што і каму.

1. Паслаць (пасылаць) на які-н. адрас.

А. ліст брату.

2. перан. Накіраваць (накіроўваць).

Заўвагі адрасаваны рэдактару.

|| прым. адрасава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; незак.

1. чым. Накіроўваць сваю дзейнасць, працаваць у адпаведнасці з чым-н., у залежнасці ад чаго-н.

К. правілам.

К. перадавымі ідэямі.

2. Браць, трымаць кірунак, рухацца куды-н.

К. на Мінск.

К. на бліжэйшую вёску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Накіроўваць позірк куды-н., на каго-, што-н., глядзець.

Задуменна п. удалеч.

2. Выглядваць з-за чаго-н., адкуль-н.

П. з-за вугла.

3. Час ад часу глядзець на каго-, што-н., куды-н.

Часта п. на гадзіннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)