цалява́ць
‘меціць куды-небудзь, накіроўваць што-небудзь (цаляваць што-небудзь і без прамога дапаўнення); рабіць цэлае з частак (цаляваць што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| цалю́ю | цалю́ем | |
| цалю́еш | цалю́еце | |
| цалю́е | цалю́юць | |
| Прошлы час | ||
| цалява́ў | цалява́лі | |
| цалява́ла | ||
| цалява́ла | ||
| Загадны лад | ||
| цалю́й | цалю́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| цалю́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)