нашчэ́льваць
‘наколваць чаго-небудзь, рабіць шчыліны ў чым-небудзь (нашчэльваць дошак); выглядваць каго-небудзь (нашчэльваць нявесту); накіроўваць позірк на што-небудзь (нашчэльваць вочы)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| нашчэ́льваю | нашчэ́льваем | |
| нашчэ́льваеш | нашчэ́льваеце | |
| нашчэ́львае | нашчэ́льваюць | |
| Прошлы час | ||
| нашчэ́льваў | нашчэ́львалі | |
| нашчэ́львала | ||
| нашчэ́львала | ||
| Загадны лад | ||
| нашчэ́львай | нашчэ́львайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нашчэ́льваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)