нашчэ́льваць

‘наколваць чаго-небудзь, рабіць шчыліны ў чым-небудзь (нашчэльваць дошак); выглядваць каго-небудзь (нашчэльваць нявесту); накіроўваць позірк на што-небудзь (нашчэльваць вочы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нашчэ́льваю нашчэ́льваем
2-я ас. нашчэ́льваеш нашчэ́льваеце
3-я ас. нашчэ́львае нашчэ́льваюць
Прошлы час
м. нашчэ́льваў нашчэ́львалі
ж. нашчэ́львала
н. нашчэ́львала
Загадны лад
2-я ас. нашчэ́львай нашчэ́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нашчэ́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)