набірко́ўваць
‘налічаць лішняе; набіваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
набірко́ўваю |
набірко́ўваем |
| 2-я ас. |
набірко́ўваеш |
набірко́ўваеце |
| 3-я ас. |
набірко́ўвае |
набірко́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
набірко́ўваў |
набірко́ўвалі |
| ж. |
набірко́ўвала |
| н. |
набірко́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
набірко́ўвай |
набірко́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
набірко́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
набруха́ньваць
‘наядацца, набіваць жывот (набруханьваць жывот)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
набруха́ньваю |
набруха́ньваем |
| 2-я ас. |
набруха́ньваеш |
набруха́ньваеце |
| 3-я ас. |
набруха́ньвае |
набруха́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
набруха́ньваў |
набруха́ньвалі |
| ж. |
набруха́ньвала |
| н. |
набруха́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
набруха́ньвай |
набруха́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
набруха́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гламаздзі́ць
‘набіваць галаву, бакі; навальваць адно на другое’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гламазджу́ |
гламаздзі́м |
| 2-я ас. |
гламаздзі́ш |
гламаздзіце́ |
| 3-я ас. |
гламаздзі́ць |
гламаздзя́ць |
| Прошлы час |
| м. |
гламаздзі́ў |
гламаздзі́лі |
| ж. |
гламаздзі́ла |
| н. |
гламаздзі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гламаздзі́ |
гламаздзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гламаздзячы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заряжа́ть несов., в разн. знач. зараджа́ць; (ружьё — ещё) разг. набіва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гурці́ць
‘набіваць на манеце рабро, абадок (гурціць манеты); збіраць, зганяць каго-небудзь у гурт’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гурчу́ |
гурці́м |
| 2-я ас. |
гурці́ш |
гурціце́ |
| 3-я ас. |
гурці́ць |
гурця́ць |
| Прошлы час |
| м. |
гурці́ў |
гурці́лі |
| ж. |
гурці́ла |
| н. |
гурці́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гурці́ |
гурці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гурцячы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
загламазджа́ць
‘набіваць галаву, збіваць бакі; навальваць адно на другое; шумець, крычаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загламазджа́ю |
загламазджа́ем |
| 2-я ас. |
загламазджа́еш |
загламазджа́еце |
| 3-я ас. |
загламазджа́е |
загламазджа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
загламазджа́ў |
загламазджа́лі |
| ж. |
загламазджа́ла |
| н. |
загламазджа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загламазджа́й |
загламазджа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
загламазджа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
набахту́рваць
‘набіваць, напаўняць што-небудзь чым-небудзь, забіваць галаву лухтой (набахтурваць галаву)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
набахту́рваю |
набахту́рваем |
| 2-я ас. |
набахту́рваеш |
набахту́рваеце |
| 3-я ас. |
набахту́рвае |
набахту́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
набахту́рваў |
набахту́рвалі |
| ж. |
набахту́рвала |
| н. |
набахту́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
набахту́рвай |
набахту́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
набахту́рваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Набабэ́ніць ’накласці’ экспр. (Жд. 2). Да бабэніць ’піхаць, набіваць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наво́бмацак, прысл.
Пры дапамозе дотыку, абмацваючы. Шукаць навобмацак. Ісці навобмацак. □ [Андрыян Цітавіч] выняў з кішэні люльку і, не пазіраючы, навобмацак, стаў набіваць яе тытунём. Марціновіч. [Мікульскі] перасунуў аўтамат з боку на грудзі,.. навобмацак адняў пусты магазін, дастаў з сумкі апошні, зараджаны. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Набі́льніцы (наЫІпісу) ’пухіры на нагах, апрэласці’ (ваўкав., Арх. Федар.). Да набіваць, параўн. набіць мазалі, набой ’тс’ і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)