набахту́рваць

‘набіваць, напаўняць што-небудзь чым-небудзь, забіваць галаву лухтой (набахтурваць галаву)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набахту́рваю набахту́рваем
2-я ас. набахту́рваеш набахту́рваеце
3-я ас. набахту́рвае набахту́рваюць
Прошлы час
м. набахту́рваў набахту́рвалі
ж. набахту́рвала
н. набахту́рвала
Загадны лад
2-я ас. набахту́рвай набахту́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час набахту́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)