марне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. марнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блажэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; незак.

Разм.

1. Худзець, марнець.

2. Станавіцца дрэнным, благім; псавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увяда́ть несов.

1. вя́нуць;

2. (о человеке) вя́нуць; марне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хире́ть несов., разг.

1. марне́ць, ча́хнуць, чаўрэ́ць;

2. перен. занепада́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иста́ивать несов.

1. (таять) растава́ць;

2. перен. (худеть, слабеть) марне́ць, ча́хнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

влачи́ть несов.

1. книжн., уст. валачы́, цягну́ць;

2. перен. (с сущ. жизнь, век, дни) гібе́ць, марне́ць;

◊

влачи́ть жа́лкое существова́ние ледзь жыць; ледзь трыма́цца; гібе́ць, марне́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ны́хляць ’марнець, чахнуць’ (ляхав., Сл. ПЗБ). Аўтары слоўніка параўноўваюць з літ. nykia ’той, хто марны’; параўн. таксама ніхвець, ніхраць ’марнець, чэзнуць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вя́нуть несов.

1. вя́нуць;

2. перен. вя́нуць; марне́ць;

◊

у́ши вя́нут ву́шы вя́нуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасме́рдлы, ‑ая, ‑ае.

Які насыціўся непрыемным пахам; прасмярдзелы. На гэтай прасмердлай дзёгцем і конскім потам станцыі, воляй-няволяй прыдзецца марнець і сохнуць прынамсі цэлы месяц, а то і болей. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гі́ндзіцца ’слабець, марнець’ (Янк. III). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)