вя́нуть несов.

1. вя́нуць;

2. перен. вя́нуць; марне́ць;

◊

у́ши вя́нут ву́шы вя́нуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)