влачи́ть несов.

1. книжн., уст. валачы́, цягну́ць;

2. перен.сущ. жизнь, век, дни) гібе́ць, марне́ць;

влачи́ть жа́лкое существова́ние ледзь жыць; ледзь трыма́цца; гібе́ць, марне́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)