агульнадасту́пны, -ая, -ае.
1. Даступны для ўсіх па цане, па магчымасці карыстацца.
Агульнадаступныя цэны.
2. Зразумелы, просты паводле выкладу.
Агульнадаступная лекцыя.
|| наз. агульнадасту́пнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
палітшко́ла, ‑ы, ж.
Школа палітычнай падрыхтоўкі. Ці мала ў .. [Паходні] турбот: паездка ў адстаючы сельсавет па заданню райкома, чарговая лекцыя ў палітшколе або даклад перад калгаснікамі. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чатырохгадзі́нны, ‑ая, ‑ае.
Які працягваецца чатыры гадзіны. Чатырохгадзінная аперацыя. Чатырохгадзінная лекцыя. // Разлічаны на чатыры гадзіны. Чатырохгадзінны запас паліва. // Назначаны на чатыры гадзіны. Галоўны інжынер чатырохгадзінным цягніком паедзе ў Маскву па сям’ю. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узро́вень, -ро́ўню, мн. -ро́ўні, -ро́ўняў, м.
1. Гарызантальная плоскасць, якая з’яўляецца мяжой вышыні чаго-н.
У. вады ў рацэ.
На ўзроўні мора.
2. Ступень велічыні, развіцця, значнасці чаго-н.
Жыццёвы ў.
У. механізацыі гаспадаркі.
На ўзроўні лепшых сусветных стандартаў.
◊
На ўзроўні, у знач. вык. (разм.) — адпавядае неабходным патрабаванням.
Лекцыя была на ўзроўні.
|| прым. узро́ўневы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гадзі́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца гадзіну (у 1 знач.). Гадзінная лекцыя. // Атрыманы за гадзіну, разлічаны на кожную гадзіну. Гадзінная прадукцыя. Гадзінная норма.
2. Разм. Назначаны на гадзіну дня або гадзіну ночы. Адправіцца гадзінным рэйсам.
•••
Гадзінны пояс гл. пояс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пе̂́не́ц ’урок, лекцыя’ (Шпіл.), ст.-бел. пенсъ ’хатняе навучанне’ (1653), якое са ст.-польск. pens ’заданне, практыкаванне, адзначаная частка ў кнізе, прызначаная для вывучвання напамяць’ < лац. pēnsum ’заданне, абавязак’ (Варш. сл., 4, 110). Гл. пэнс(а).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ле́ктар ’той, хто чытае лекцыі’, ст.-бел. лекторъ (з XVII ст.) запазычана са ст.-польск. lektor ’асоба, якая каму-небудзь голасна чытае’, ’прафесар’. Да лац. lēctor ’той, хто чытае’ < legere ’чытаць’ (Слаўскі, 4, 136; Булыка, Лекс. запазыч., 159). Гл. яшчэ лекцыя.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
агульнадасту́пны в разн. знач. общедосту́пный;
~ныя цэ́ны на тава́ры — общедосту́пные це́ны на това́ры;
~ная ле́кцыя — общедосту́пная ле́кция
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
публі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адбываецца ў прысутнасці публікі, людзей; адкрыты. Публічная лекцыя. □ Паэт [Максім Танк] перакладаў вершы Пушкіна на беларускую мову яшчэ ў давераснёўскі перыяд, выступаў з іх публічным чытаннем. Бугаёў.
2. Прызначаны для шырокага кола людзей, грамадства, для грамадскага карыстання. Публічная бібліятэка. Публічная выстаўка.
•••
Публічны дом гл. дом.
[Ад лац. publicus — грамадскі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гадзі́нны в разн. знач. часово́й;
~нная апла́та — часова́я опла́та;
~нная ле́кцыя — часова́я ле́кция;
г. гра́фік — часово́й гра́фик;
○ г. по́яс — часово́й по́яс
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)