чадзі́ць
‘куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | чаджу́ | чадзі́м | 
		
		
			| 2-я ас. | чадзі́ш | чадзіце́ | 
		
		
			| 3-я ас. | чадзі́ць | чадзя́ць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | чадзі́ў | чадзі́лі | 
		
			| ж. | чадзі́ла | 
		
			| н. | чадзі́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | чадзі́ | чадзі́це | 
	
Іншыя варыянты:
	
		ча́дзіць.
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
кури́ться
1. (выделять дым) курэ́ць;
2. (о пыли, тумане) куры́цца;
3. страд. куры́цца; см. кури́ть 1.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
чадзі́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.
1. Куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад (у 2 знач.). Чадзіў ліхтар «лятучая мыш», было душна, смярдзела прэлымі анучамі. Шамякін. Лямпы чадзілі, і шкло на абедзвюх было закуранае. Арабей.
2. Напускаць чаду куды‑н., дыміць чым‑н. [Васіль] дастаў цыгарэту, але не стаў чадзіць у вагоне. Гроднеў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
закурэ́ць 1, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Пакрыцца сажай; задыміцца 1. Закурэлі сцены ў асеці. □ — Ты мне, Марынка, як заўсёды, падрыхтуй крыху вады, і я апаласнуся, а то закурэў. Скрыпка. Толькі сёння я заўважыў, як закурэла даўно нячышчанае шкло на лямпе. Карамазаў.
закурэ́ць 2, ‑зе; зак.
Пачаць курэць.
•••
Аж (толькі) пыл закурэў гл. пыл.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
курыцца, курэць, курэцца, клубіцца, пыліцца, пыліць
 Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.) 
копти́ть несов.
1. (вялить в дыму) вэ́ндзіць;
2. (испускать копоть) курэ́ць, куро́дыміць, курады́міць;
ла́мпа копти́т ля́мпа куры́ць;
3. (покрывать копотью) заку́рваць, закуро́дымліваць, закурады́мліваць;
◊
копти́ть не́бо пренебр. смуро́дзіць свет;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
гарэць / ярка: палаць, палыхаць / вялікім полымем: шугаць / слаба: курэць
 Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)