кружля́ць

‘кружыць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кружля́ю кружля́ем
2-я ас. кружля́еш кружля́еце
3-я ас. кружля́е кружля́юць
Прошлы час
м. кружля́ў кружля́лі
ж. кружля́ла
н. кружля́ла
Загадны лад
2-я ас. кружля́й кружля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кружля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закружля́ць

‘пачаць кружыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закружля́ю закружля́ем
2-я ас. закружля́еш закружля́еце
3-я ас. закружля́е закружля́юць
Прошлы час
м. закружля́ў закружля́лі
ж. закружля́ла
н. закружля́ла
Загадны лад
2-я ас. закружля́й закружля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час закружля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закрыля́ць

‘пачаць кружыць, лунаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закрыля́ю закрыля́ем
2-я ас. закрыля́еш закрыля́еце
3-я ас. закрыля́е закрыля́юць
Прошлы час
м. закрыля́ў закрыля́лі
ж. закрыля́ла
н. закрыля́ла
Загадны лад
2-я ас. закрыля́й закрыля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час закрыля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крыля́ць

‘лётаць, кружыць, лунаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. крыля́ю крыля́ем
2-я ас. крыля́еш крыля́еце
3-я ас. крыля́е крыля́юць
Прошлы час
м. крыля́ў крыля́лі
ж. крыля́ла
н. крыля́ла
Загадны лад
2-я ас. крыля́й крыля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час крыля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абкружы́ць, ‑кружу, ‑кружыш, ‑кружыць; зак., каго-што.

Тое, што і акружыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракружы́ць, ‑кружу, ‑кружыш, ‑кружыць; зак.

1. Разм. Тое, што і пракружыцца (у 1 знач.). Пракружыў над хатай самалёт.

2. Прайсці, праехаць які‑н. час, часта мяняючы напрамак; праблукаць. Пракружыць усю ноч па лесе.

3. каго і без дап. Кружыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіпцюра́сты, ‑ая, ‑ае.

З вялікімі і вострымі кіпцюрамі. Кіпцюрасты кружыць птах Над бярозкай — ажно страх. Шушкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кружэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кружыць і стан паводле знач. дзеясл. кружыцца. Кружэнне ў галаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кружа́ла 1 ’дуга, на якой кладуць скляпенне, арку’ (ТСБМ). Да круг 1 (гл.).

Кружа́ла 2 ’ганчарны станок’ (Рам.). Да кружыць. Гл. круг 1.

Кружа́ла 3 ’прыстасаванне на лёдзе для катання па кругу’ (Янк. III). Да кружыць. Гл. круг 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кружава́ць ’ачышчаць ад калосся, падсяваючы ў рэшаце’ (Нар. лекс.). Гл. кружыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)