кружы́ць

1. drhen vt, im Kreis(e) drhen;

2. (рухацца па крузе) Krise zehen*, krisen vi;

я́страб кру́жыць der Hbicht zieht Krise;

3. (пра мяцеліцу, завею) wrbeln vi;

мяце́ліца кру́жыць der Schnesturm wrbelt;

4. (блукаць) umhr¦irren vi (s);

гэ́та кру́жыць яму́ галаву́ das steigt ihm zu Kopf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

umkrisen

vt

1) а(б)кружа́ць

2) кружы́ць (над чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дурма́ніць

1. (кружыць галаву) betäuben vt, benbeln vt; beruschen vt (ап’яняць);

2. перан., разм. (атупляць свядомасць) die Snne benbeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

umklmmern

vt

1) (су́таргава) схапі́ць, абхапі́ць

2) вайск. а(б)кружы́ць, атачы́ць (праціўніка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

circulate

[ˈsɜ:rkjəleɪt]

1.

v.i.

1) кружы́ць, абарача́цца

2) пашыра́цца, разыхо́дзіцца

3) ру́хацца, цыркулява́ць (пра кроў)

2.

v.t.

1) пашыра́ць, распаўсю́джваць

2) перадава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cruise

[kru:z]

1.

v.

1) разьяжджа́ць, падаро́жнічаць (без азна́чанага кіру́нку ці мэ́ты)

2) рабі́ць рэйс; курсава́ць, кружы́ць

Taxis cruise looking for fares — Таксі́ кру́жаць, шука́ючы пасажы́раў

2.

n.

марско́е падаро́жжа, экску́рсія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kreis

m -es, -e

1) круг, акру́жнасць, ко́ла

~e zehen* — круці́цца, кружы́ць; перан. распаўсю́джвацца (пра чуткі і г.д.)

im ~ herm — наво́кал

inen ~ um etw. (A) schleßen* — акружы́ць што-н.

2) раён (адміністр. адзінка)

3) эл. ланцу́г

4) ко́ла, кампа́нія, гурто́к

im häuslichen ~ — у сяме́йным асяро́ддзі

5) сфе́ра дзе́йнасці

◊ fhlerhafter ~ — зага́нны круг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wind

I [wɪnd]

1.

n.

1) ве́цер ве́тру m.

2) віхо́р ві́хру -ру m.

3) Figur. га́зы (у стра́ўніку, кі́шках)

4) Mus. духавы́ інструмэ́нт

5) дыха́ньне n.

to lose one’s wind — задыха́цца

6)

а) пустаме́льства n., балбатня́ f.

б) пыхлі́васьць f., зазна́йства n.

2.

v.t.

1) ве́трыць, праве́трываць

2) праню́хваць

3) задыха́цца, выкліка́ць зады́шку

4) дава́ць перадыхну́ць

They stopped in order to wind the horses — Яны́ прыпыні́ліся, каб даць ко́ням перадыхну́ць

- be out of wind

- break wind

- down the wind

- fair wind

- get wind of

- in the teeth of the wind

- in the eye of the wind

- in the wind

- on the wind

- the way the wind blows

- throw caution to the wind

- winds

II [waɪnd]

1.

v., wound, winding v.i.

1) ві́цца, абвіва́цца

A brook winds through the woods — Руча́й віе́цца празь лес

The vine winds around the pole — Вінагра́д віе́цца вако́л слупа́

2) кружы́ць

We wound our way through the narrow streets — Мы кружы́лі па ву́зкіх ву́лках

3) скру́чвацца

The hedgehog winds itself into a ball — Во́жык скру́чваецца ў клубо́к

2.

v.t.

1) абвіва́ць, абкру́чваць

2) мата́ць, абмо́тваць, сука́ць

3) заво́дзіць

to wind a clock — заве́сьці гадзі́ньнік

This clock winds easily — Гэ́ты гадзі́ньнік лёгка заво́дзіцца

4) нала́джваць (музы́чны інструмэ́нт)

3.

n.

1) вы́гін -у m.; зало́м -у m.

2) паваро́т, заваро́т -у m.

3) віто́к -ка́ m., абаро́т сьпіра́лі

- wind down

- wind off

- wind up

- wind up in

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)