Кружа́ла1 ’дуга, на якой кладуць скляпенне, арку’ (ТСБМ). Да круг1 (гл.).

Кружа́ла2 ’ганчарны станок’ (Рам.). Да кружыць. Гл. круг1.

Кружа́ла3 ’прыстасаванне на лёдзе для катання па кругу’ (Янк. III). Да кружыць. Гл. круг1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)