стёганый прил. падшыва́ны;

стёганое одея́ло падшыва́ная ко́ўдра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бра́ны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Вытканы ўзорамі, перабіраны. Браная коўдра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгарну́цца, ‑горнецца; зак.

Загнуцца, падагнуцца з краю. Падгарнулася коўдра пад матрац.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматко́вы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены са шматкоў (у 1 знач.). Шматковая коўдра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́хкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і волкі. Вохкія сцежкі. Вохкая коўдра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухспа́льны, ‑ая, ‑ае.

Разлічаны, прыстасаваны для спання ўдваіх. Двухспальны ложак. Двухспальная коўдра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канве́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

1. Пакет з паперы для перасылкі пісьма па пошце.

Купіць канвертаў.

2. Коўдра для грудных дзяцей, пашытая ў форме пакета.

|| прым. канве́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўтара́чны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Памерам у паўтары адзінкі якой‑н. меры. Паўтарачны ложак. Паўтарачная коўдра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ко́лдра ’коўдра’ (Нас., Нік. Очерки). Гл. коўдра.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Коц ’коўдра фабрычнага вырабу’ (Сцяц., Сл. паўн.-зах.), ’коўдра саматканая’ (Нас., Мат. Гом., Ян., Нар. сл., Сцяшк.), ’саламяная коўдра’ (Рам.), ’кілім’ (Грыг.). Ст.-бел. коцъ ’коўдра, кілім’ < с.-в.-ням. kotze ’тс’ (Чартко, Дасл., 56).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)