цяжараво́з

‘конь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяжараво́з цяжараво́зы
Р. цяжараво́за цяжараво́заў
Д. цяжараво́зу цяжараво́зам
В. цяжараво́за цяжараво́заў
Т. цяжараво́зам цяжараво́замі
М. цяжараво́зе цяжараво́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

во́гер

‘конь, жарабец’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́гер во́геры
Р. во́гера во́гераў
Д. во́геру во́герам
В. во́гера во́гераў
Т. во́герам во́герамі
М. во́геры во́герах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

во́гер

‘конь, жарабец’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́гер во́геры
Р. во́геру во́гераў
Д. во́геру во́герам
В. во́гер во́геры
Т. во́герам во́герамі
М. во́геры во́герах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тэкі́нец

‘конь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэкі́нец тэкі́нцы
Р. тэкі́нца тэкі́нцаў
Д. тэкі́нцу тэкі́нцам
В. тэкі́нца тэкі́нцаў
Т. тэкі́нцам тэкі́нцамі
М. тэкі́нцы тэкі́нцах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каранні́к

‘конь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каранні́к караннікі́
Р. каранніка́ каранніко́ў
Д. каранніку́ каранніка́м
В. каранніка́ каранніко́ў
Т. каранніко́м каранніка́мі
М. каранніку́ каранніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цяжкавагаві́к

‘спартсмен; конь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяжкавагаві́к цяжкавагавікі́
Р. цяжкавагавіка́ цяжкавагавіко́ў
Д. цяжкавагавіку́ цяжкавагавіка́м
В. цяжкавагавіка́ цяжкавагавіко́ў
Т. цяжкавагавіко́м цяжкавагавіка́мі
М. цяжкавагавіку́ цяжкавагавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трушо́к, -шку́, м. (разм.).

1. Павольны бег, трух.

Конь перайшоў на т.

2. у знач. прысл. трушко́м. Дробнай рыссю.

Конь бег т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канёк

‘памянш. да конь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канёк канькі́
Р. канька́ канько́ў
Д. каньку́ канька́м
В. канька́ канько́ў
Т. канько́м канька́мі
М. каньку́ канька́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыпражны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, якога прыпрагаюць.

П. конь.

2. у знач. наз. прыпражны́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Конь, запрэжаны ў прыпрэжку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́днік

‘пастух, даглядчык свойскай жывёлы і птушкі; карова, конь, свіння’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́днік ста́днікі
Р. ста́дніка ста́днікаў
Д. ста́дніку ста́днікам
В. ста́дніка ста́днікаў
Т. ста́днікам ста́днікамі
М. ста́дніку ста́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)