тэкі́нец
‘конь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэкі́нец | тэкі́нцы | |
тэкі́нца | тэкі́нцаў | |
тэкі́нцу | тэкі́нцам | |
тэкі́нца | тэкі́нцаў | |
тэкі́нцам | тэкі́нцамі | |
тэкі́нцы | тэкі́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)