во́гер
‘конь, жарабец’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| во́гер | во́геры | |
| во́геру | во́гераў | |
| во́геру | во́герам | |
| во́гер | во́геры | |
| во́герам | во́герамі | |
| во́геры | во́герах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)