кле́шни (остов хомута) кле́шчы, -шчаў, ед. клешчына́, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насупо́ніць

‘сцягнуць клешчы хамута супоняй пры запраганні каня’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насупо́ню насупо́нім
2-я ас. насупо́ніш насупо́ніце
3-я ас. насупо́ніць насупо́няць
Прошлы час
м. насупо́ніў насупо́нілі
ж. насупо́ніла
н. насупо́ніла
Загадны лад
2-я ас. насупо́нь насупо́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час насупо́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кле́щи́

1. абцугі́, -го́ў ед. нет; (кузнечные) кле́шчы, -шчаў ед. нет;

2. воен. кле́шчы, -шчаў ед. нет;

клеща́ми не вы́тащить абцуга́мі не вы́цягнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кле́шчыць ’ламаць трасту’ (Сцяц.). Гл. клешчы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

клю́шня, ‑і, ж.

Канечная частка ножкі рака і ракападобных, якая нагадвае клешчы і служыць для хапання. А ракі як мага задзіраюць клюшні ўгору, стараюцца ўхапіць сваімі абцугамі за палец. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засупо́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Сцягнуць клешчы хамута супоняй. — Мікалай, давай сюды, нацягні мне супоню! — чую, як крычыць ён ад саней. — Ы-ы-ых! Ужо не можаш засупоніць нават хамута! Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касцяне́ць, ‑ее; незак.

Ператварацца ў косць, станавіцца косцю. Рогі касцянеюць. Храсткі касцянеюць. // перан. Крэпнуць, дзеравянець ад холаду. Нібы ў клешчы, браў мароз у свае абдымкі .. [Надзіна] худзенькае цела. Ногі ўжо пачыналі касцянець. Бураўкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кле́шчыцца ’спароўвацца (пра сабак і некаторых насякомых)’ (Нас.). Параўн. рус. клещиться ’тс’. Да клешчы1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кляшчы́1 ’абцугі’ (Сцяшк., Мат. Маг., Сл. паўн.-зах.). Гл. клешчы1.

Кляшчы́2 ’клюшні’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. клюшня1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ле́шчы ’прэс для выціскання мёду’ (Бес.). Да клешчы ’тс’ (воран., круп., вільн., Сл. паўн.-зах.). Гл. таксама Куркіна (Этимология–1974, 48).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)