Verbum

бра́ва, выкл.

Вокліч, які выражае захапленне, пахвалу, адабрэнне.

Усе крычаць: «Брава!»

пражэкцёрства, -а, н.

Захапленне нездзяйсняльнымі праектамі (у 3 знач.).

Марнае п.

апіса́льніцтва, -а, н.

Апісанне без спробы абагульнення, ацэнкі, вывадаў.

Захапленне аўтара апісальніцтвам.

любата́, -ы́, ДМ -баце́, ж.

1. Тое, што люба, што выклікае захапленне прывабнасцю, прыгажосцю.

2. у знач. вык. Пра захапленне, зачараванне кім-, чым-н., задавальненне ад каго-, чаго-н.

Дзяўчына — проста л.

трука́цтва, -а, н. (разм.).

Празмернае захапленне трукамі, знешнімі эфектамі.

|| прым. трука́цкі, -ая, -ае.

тэхніцы́зм, -у, м.

Празмернае захапленне тэхнічным бокам якой-н. справы на шкоду яе сутнасці.

аза́рт, -у, М -рце, м.

Моцнае захапленне, заўзятасць, запал.

Працаваць з азартам.

Увайсці ў а.

хо́бі, нескл., н.

Захапленне чым-н., любімы занятак у вольны час.

Яго х. — збіранне марак.

бібліяфі́льства, -а, н.

Любоў да кніг, захапленне збіральніцтвам рэдкіх і каштоўных выданняў.

|| прым. бібліяфі́льскі, -ая, -ае.