боегало́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ло́вак, ж.

Частка снарада, баявой ракеты, якая ўключае зарад, узрывальнікі, часам сістэму саманавядзення.

Ядзерная б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набо́й, -ю, м.

Зарад пораху са шротам або куляй для паляўнічай стрэльбы; патрон з такім зарадам.

Праверыць н.

|| прым. набо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарадзі́ць², -аджу́, -а́дзіш, -а́дзіць; -а́джаны; зак., што.

1. Уставіць зарад (у 1 знач.), патрон у што-н.

З. стрэльбу.

З. гармату.

2. Увесці электрычны зарад (у 2 знач.).

З. электрычную батарэю.

3. Падрыхтаваць да дзеяння, уставіўшы што-н., заправіўшы чым-н.

З. вогнетушыцель.

|| незак. зараджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. зараджа́нне, -я, н. і зара́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фуга́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Зарад выбуховага рэчыва, які закладваецца ў зямлю або пад ваду і ўзрываецца ад удару, запальвання або іншага дзеяння.

|| прым. фуга́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карце́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карцечы. Карцечны зарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыж, ‑а, м.

1. Шарсцяная, войлачная ці кардонная затычка, якой забіваюць зарад у зброі, якая зараджаецца з дула.

2. Пракладка ўсярэдзіне патрона, якая аддзяляе зарад ад снарада (кулі, шроту) і ўтрымлівае снарад у гільзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салютацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для салюту (у 1 знач.). Салютацыйныя ракеты. Салютацыйны зарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глаба́льны, -ая, -ае.

Усеагульны, які ахоплівае ўвесь зямны шар, увесь свет.

Праблема чыстай вады набыла г. характар.

○

Глабальная ракета — ракета, якая можа даставіць баявы зарад у любое месца зямнога шара.

|| наз. глаба́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пушка́р, ‑а, м.

Уст. Артылерыст. Пан з закамянелым тварам загадваў пушкарам сыпаць падвойны парахавы зарад. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрыўны́ прям., перен. подрывно́й;

п. зара́д — подрывно́й заря́д;

~на́я дзе́йнасць — подрывна́я де́ятельность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)