назапа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Запаліць што‑н. у многіх месцах, запаліць да чарзе многае. Назапальваць свечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да запаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́льванне, -я, н.

1. гл. запаліць.

2. Прыстасаванне, якім выклікаецца загаранне паліва ў рухавіках унутранага згарання (спец.).

Праверыць сістэму запальвання.

Уключыць з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад запаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назапа́льваць сов. (во множестве) заже́чь; см. запалі́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падце́пліць

‘падагрэць што-небудзь, запаліць што-небудзь, у чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падце́плю падце́плім
2-я ас. падце́пліш падце́пліце
3-я ас. падце́пліць падце́пляць
Прошлы час
м. падце́пліў падце́плілі
ж. падце́пліла
н. падце́пліла
Загадны лад
2-я ас. падце́плі падце́пліце
Дзеепрыслоўе
прош. час падце́пліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запажа́рыць

‘узняць пажар; узняцца пажарам (як пажар); запаліць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запажа́ру запажа́рым
2-я ас. запажа́рыш запажа́рыце
3-я ас. запажа́рыць запажа́раць
Прошлы час
м. запажа́рыў запажа́рылі
ж. запажа́рыла
н. запажа́рыла
Загадны лад
2-я ас. запажа́р запажа́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час запажа́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засвети́ть сов.

1. запалі́ць;

засвети́ть фона́рь, све́чку запалі́ць ліхта́р, све́чку;

2. фото засвяці́ць;

3. (начать светить) прост. засвяці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазапа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Запаліць, прымусіць гарэць усё, многае. Пазапальваць ліхтары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)