запалі́ць

1. ánzünden vt, ánstecken vt; in Flámmen [Brand] sétzen [stécken] (падпаліць);

запалі́ць святло́ Licht máchen, das Licht éinschalten, das Licht ánknipsen (разм. – уключыць);

2. перан. (натхніць) begéistern vt, entflámmen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запа́льваць гл. запаліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

засвяці́ць​I (запаліць) ánzünden vt, ánstecken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папяро́са ж. Zigarétte f -, -n;

запалі́ць папяро́су sich (D) éine Zigarétte ánstecken [ánzünden]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

éinheizen

vi запалі́ць, падпалі́ць (у печы)

j-m ~ — разм. зада́ць ды́хту каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zigárre

f -, -n цыга́ра

sich (D) éine ~ ánstecken [ánbrennen*], éine ~ ins Gesícht stécken — разм. запалі́ць сіга́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánstecken

1.

vt

1) (an A) нако́лваць (на што-н.); прыко́лваць (да чаго-н.)

2) надзява́ць, насо́ўваць (на што-н.)

3) запа́льваць; падпа́льваць

éine Zigarétte ~ — запалі́ць цыгарэ́ту

4) (mit D) заража́ць (чым-н.)

2.

(sich)

(bei D) заразі́цца (ад каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аго́нь м.

1. Féuer n -s, -;

2. (святло) Licht n -(e)s. -er;

запалі́ць аго́нь Licht máchen;

3. вайск. Féuer n -s;

гарма́тны аго́нь Geschützfeuer n;

4. (пачуццё, палкасць) Féuer n -s, Begéisterung f -;

яго́ во́чы гара́ць агнём séine Áugen fúnkeln [léuchten];

◊

агнём і мячо́м mit Féuer und Schwert;

з пе́кла ды ў аго́нь (з агню́ ды ў по́лымя) vom Régen in die Tráufe kómmen*;

прайсці́ праз аго́нь і ваду́ разм. mit allen Wássern gewáschen sein;

пайсці́ за каго-н. у аго́нь і ваду́ für j-n durchs Féuer [durch dick und dünn] gehen*;

падлі́ць але́ю ў аго́нь разм. Öl ins Féuer gießen* [schütten]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fire

[ˈfaɪr]

1.

n.

1) аго́нь -ню́ m., по́лымя n.

to light the fire — запалі́ць у пе́чы

2) пажа́р -у m.

3) запа́л, узды́м -у m.; натхне́ньне n.; па́лкасьць, палымя́насьць, жва́васьць f.

full of patriotic fire — по́ўны патрыяты́чнага запа́лу

4) пяку́чы боль, ліхама́нка f.; запале́ньне n.

5) Milit. аго́нь -ню́ m., стральба́ f.; абстрэ́л -у m.

6) закі́дваньне (пыта́ньнямі, кры́тыкай)

2.

v.t.

1) запа́льваць (дро́вы), падпа́льваць (дом)

2) палі́ць у пе́чы

3) абпа́льваць (керамічныя вы́рабы, цэ́глу)

4) сушы́ць (гарба́ту, тыту́нь)

5) узбуджа́ць, распа́льваць (фанта́зію)

6) страля́ць, палі́ць (за́лпам)

7) informal кіда́ць (ка́менем)

8) informal звальня́ць (з пра́цы)

3.

v.i.

1) загара́цца (агнём, зло́сьцю, энтузія́змам)

2) страля́ць (са стрэ́льбы, гарма́ты)

3) абпа́львацца (як цэ́гла)

•

- be under fire

- fire off

- fire up

- on fire

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Licht

n

1) -(e)s святло́, асвятле́нне

~ máchen — разм. запалі́ць святло́

◊ das ~ der Welt erblícken — уба́чыць свет, нарадзі́цца

2) -(e)s перан. святло́, асвятле́нне

~ auf etw. (A) wérfen* — уне́сці я́снасць у што-н.

ans ~ bríngen* — выкрыва́ць, выяўля́ць

ans ~ kómmen* — выяўля́цца

j-n hínters ~ führen — ашука́ць каго́-н.

mir geht ein ~ auf — да мяне́ дайшло́, тут я разуме́ю

etw. ins réchte ~ stéllen [sétzen] — пра́вільна асвятлі́ць што-н.

3) pl -er агні́, аге́ньчыкі

die ~er der Gróßstadt — агні́ вялі́кага го́рада

4) -(e)s, -er i -e све́чка

5) -(e)s, -er свяці́ла, све́тач, ро́зум

sein ~ léuchten lássen* — блі́снуць [вы́значыцца] сваі́м ро́зумам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)