запажа́рыць

‘узняць пажар; узняцца пажарам (як пажар); запаліць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запажа́ру запажа́рым
2-я ас. запажа́рыш запажа́рыце
3-я ас. запажа́рыць запажа́раць
Прошлы час
м. запажа́рыў запажа́рылі
ж. запажа́рыла
н. запажа́рыла
Загадны лад
2-я ас. запажа́р запажа́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час запажа́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)