вы́мерлы вы́мерший;

~лыя жывёлы — вы́мершие живо́тные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́с, -у, м.

Ступень адкормленасці жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манафа́г

‘жывёлы, якія харчуюцца толькі адным тыпам раслін або жывёл’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манафа́г манафа́гі
Р. манафа́га манафа́гаў
Д. манафа́гу манафа́гам
В. манафа́га манафа́гаў
Т. манафа́гам манафа́гамі
М. манафа́гу манафа́гах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ро́г

‘выраст у жывёлы; музычны інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ро́г ро́гі
Р. ро́га раго́ў
ро́г
Д. ро́гу рага́м
В. ро́г ро́гі
Т. ро́гам рага́мі
М. ро́зе
рагу́		 рага́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ста́днік

‘пастух, даглядчык свойскай жывёлы і птушкі; карова, конь, свіння’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́днік ста́днікі
Р. ста́дніка ста́днікаў
Д. ста́дніку ста́днікам
В. ста́дніка ста́днікаў
Т. ста́днікам ста́днікамі
М. ста́дніку ста́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ста́днік

‘пастух, даглядчык свойскай жывёлы і птушкі; карова, конь, свіння’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́днік ста́днікі
Р. ста́дніка ста́днікаў
Д. ста́дніку ста́днікам
В. ста́дніка ста́днікаў
Т. ста́днікам ста́днікамі
М. ста́дніку ста́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

убікві́ст

‘жывёлы і расліны, экалагічныя ўмовы існавання якіх вельмі разнастайныя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. убікві́ст убікві́сты
Р. убікві́ста убікві́стаў
Д. убікві́сту убікві́стам
В. убікві́ста убікві́стаў
Т. убікві́стам убікві́стамі
М. убікві́сце убікві́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

убікві́ст

‘жывёлы і расліны, экалагічныя ўмовы існавання якіх вельмі разнастайныя’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. убікві́ст убікві́сты
Р. убікві́ста убікві́стаў
Д. убікві́сту убікві́стам
В. убікві́ст убікві́сты
Т. убікві́стам убікві́стамі
М. убікві́сце убікві́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чу́чала

‘набітая чым-н. скура жывёлы, птушкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чу́чала чу́чалы
Р. чу́чала чу́чал
Д. чу́чалу чу́чалам
В. чу́чала чу́чалы
Т. чу́чалам чу́чаламі
М. чу́чале чу́чалах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гетэратро́ф

‘арганізмы, якія не ствараюць арганічныя рэчывы з неарганічных; жывёлы і грыбы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гетэратро́ф гетэратро́фы
Р. гетэратро́фа гетэратро́фаў
Д. гетэратро́фу гетэратро́фам
В. гетэратро́фа гетэратро́фаў
Т. гетэратро́фам гетэратро́фамі
М. гетэратро́фе гетэратро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)