паўзу́н
‘дзіця’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паўзу́н |
паўзуны́ |
| Р. |
паўзуна́ |
паўзуно́ў |
| Д. |
паўзуну́ |
паўзуна́м |
| В. |
паўзуна́ |
паўзуно́ў |
| Т. |
паўзуно́м |
паўзуна́мі |
| М. |
паўзуне́ |
паўзуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
паўзуно́к
‘дзіця’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паўзуно́к |
паўзункі́ |
| Р. |
паўзунка́ |
паўзунко́ў |
| Д. |
паўзунку́ |
паўзунка́м |
| В. |
паўзунка́ |
паўзунко́ў |
| Т. |
паўзунко́м |
паўзунка́мі |
| М. |
паўзунку́ |
паўзунка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пе́ршынец
‘дзіця’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пе́ршынец |
пе́ршынцы |
| Р. |
пе́ршынца |
пе́ршынцаў |
| Д. |
пе́ршынцу |
пе́ршынцам |
| В. |
пе́ршынца |
пе́ршынцаў |
| Т. |
пе́ршынцам |
пе́ршынцамі |
| М. |
пе́ршынцу |
пе́ршынцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
чарну́шка
‘жанчына; дзіця’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чарну́шка |
чарну́шкі |
| Р. |
чарну́шкі |
чарну́шак |
| Д. |
чарну́шцы |
чарну́шкам |
| В. |
чарну́шку |
чарну́шак |
| Т. |
чарну́шкай чарну́шкаю |
чарну́шкамі |
| М. |
чарну́шцы |
чарну́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
галы́ш
‘голы чалавек, голае дзіця’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
галы́ш |
галышы́ |
| Р. |
галыша́ |
галышо́ў |
| Д. |
галышу́ |
галыша́м |
| В. |
галыша́ |
галышо́ў |
| Т. |
галышо́м |
галыша́мі |
| М. |
галышу́ |
галыша́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
недано́сак
‘дзіця, якое нарадзілася раней тэрміну’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
недано́сак |
недано́скі |
| Р. |
недано́ска |
недано́скаў |
| Д. |
недано́ску |
недано́скам |
| В. |
недано́ска |
недано́скаў |
| Т. |
недано́скам |
недано́скамі |
| М. |
недано́ску |
недано́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пампу́шка
‘тоўстае дзіця, жанчына’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пампу́шка |
пампу́шкі |
| Р. |
пампу́шкі |
пампу́шак |
| Д. |
пампу́шцы |
пампу́шкам |
| В. |
пампу́шку |
пампу́шак |
| Т. |
пампу́шкай пампу́шкаю |
пампу́шкамі |
| М. |
пампу́шцы |
пампу́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дзіцё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дзіцё́ |
дзе́ці |
| Р. |
дзіця́ці |
дзяце́й |
| Д. |
дзіця́ці |
дзе́цям |
| В. |
дзіцё́ |
дзяце́й |
| Т. |
дзі́цем дзіцё́м |
дзе́цьмі дзяцьмі́ |
| М. |
дзіця́ці |
дзе́цях |
Іншыя варыянты:
дзіця́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пасле́дак
‘апошняе дзіця ў сям'і’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пасле́дак |
пасле́дкі |
| Р. |
пасле́дка |
пасле́дкаў |
| Д. |
пасле́дку |
пасле́дкам |
| В. |
пасле́дка |
пасле́дкаў |
| Т. |
пасле́дкам |
пасле́дкамі |
| М. |
пасле́дку |
пасле́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ца́ца
‘паслухмянае дзіця; пра таго, хто важнічае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ца́ца |
ца́цы |
| Р. |
ца́цы |
ца́ц |
| Д. |
ца́цы |
ца́цам |
| В. |
ца́цу |
ца́ц |
| Т. |
ца́цай ца́цаю |
ца́цамі |
| М. |
ца́цы |
ца́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)