вы́гибать несов. выгіна́ць, (редко) выгіба́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выгіба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і выгінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выгіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выгінаць — выгнуць і выгінацца — выгнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выхіна́ць

‘выгінаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выхіна́ю выхіна́ем
2-я ас. выхіна́еш выхіна́еце
3-я ас. выхіна́е выхіна́юць
Прошлы час
м. выхіна́ў выхіна́лі
ж. выхіна́ла
н. выхіна́ла
Загадны лад
2-я ас. выхіна́й выхіна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выхіна́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карэ́жыць

‘карабаціць, скрыўляць, выгінаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карэ́жу карэ́жым
2-я ас. карэ́жыш карэ́жыце
3-я ас. карэ́жыць карэ́жаць
Прошлы час
м. карэ́жыў карэ́жылі
ж. карэ́жыла
н. карэ́жыла
Загадны лад
2-я ас. карэ́ж карэ́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карэ́жачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

го́рбіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., што.

Выгінаць гарбом; сутуліць. А бабулька горбіць плечы, Бы з гары, зл[азіць] з печы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набы́чваць

‘выгінаць, выстаўляць наперад, напружваць што-небудзь (лоб, грудзі, жывот і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набы́чваю набы́чваем
2-я ас. набы́чваеш набы́чваеце
3-я ас. набы́чвае набы́чваюць
Прошлы час
м. набы́чваў набы́чвалі
ж. набы́чвала
н. набы́чвала
Загадны лад
2-я ас. набы́чвай набы́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час набы́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кукарэ́чыць

‘карабаціць - рабіць што-небудзь карабатым, скрыўляць, выгінаць; выклікаць у каго-небудзь агіду, непрыемнае пачуццё’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кукарэ́чу кукарэ́чым
2-я ас. кукарэ́чыш кукарэ́чыце
3-я ас. кукарэ́чыць кукарэ́чаць
Прошлы час
м. кукарэ́чыў кукарэ́чылі
ж. кукарэ́чыла
н. кукарэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. кукарэ́ч кукарэ́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кукарэ́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Крыўля́ць ’крывіць, выгінаць’ (Др.-Падб.). Гл. крывы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выгіна́цца несов.

1. выгиба́ться, изгиба́ться; извива́ться;

2. перен. (заискивать) извива́ться;

3. страд. выгиба́ться, изгиба́ться; см. выгіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)