набы́чваць

‘выгінаць, выстаўляць наперад, напружваць што-небудзь (лоб, грудзі, жывот і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набы́чваю набы́чваем
2-я ас. набы́чваеш набы́чваеце
3-я ас. набы́чвае набы́чваюць
Прошлы час
м. набы́чваў набы́чвалі
ж. набы́чвала
н. набы́чвала
Загадны лад
2-я ас. набы́чвай набы́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час набы́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)