вы́бить сов.
1. в разн. знач. вы́біць, мног. павыбіва́ць;
вы́бить стёкла павыбіва́ць шы́бы;
вы́бить проти́вника из дере́вни вы́біць праці́ўніка з вёскі;
вы́бить пыль из ковра́ вы́біць пыл з дывана́;
град вы́бил посе́вы град вы́біў пасе́вы;
вы́бить меда́ль вы́біць меда́ль;
вы́бить не́сколько очко́в спорт. вы́біць не́калькі ачко́ў;
вы́бить чек разг. вы́біць чэк;
2. (косу) накляпа́ць;
◊
вы́бить из колеи́ вы́біць з каляі́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́ламаць, -млю, -міш, -міць; -маны; зак., што.
1. Адламаўшы, аддзяліць.
В. палку, дубец.
2. Зламаўшы, выбіць, высадзіць.
В. дзверы.
|| незак. выло́мліваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́шибить сов. (что) вы́біць; (кого) вы́шпурнуць, вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, вы́гнаць, мног. павыганя́ць;
◊
вы́шибить дух вы́біць дух;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дур, -у, м. (разм.).
Дурнота, неразумны ўчынак, дзівацтва.
Д. нейкі найшоў на яго.
◊
Выбіць дур з галавы — адвучыць ад якіх-н. звычак, ад чаго-н. нядобрага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выбіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вы́калаціць ’абмалаціць, абвіць (снапы)’ (БРС); ’выбіць дробную салому з буйных снапоў саломы; выбіць (што-небудзь)’ (Шат.); ’вытрасці што-небудзь’ (Касп.). Гл. калаціць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
по́пел, -у, м.
Пылападобная шэрая маса, якая застаецца ад згарання чаго-н.
Выбіць п. з люлькі.
Ператварыцца ў п.
|| прым. по́пельны, -ая, -ае.
П. колер (светла-шэры).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́пстрыкаць
‘выбіць шчаўчкамі каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́пстрыкаю |
вы́пстрыкаем |
| 2-я ас. |
вы́пстрыкаеш |
вы́пстрыкаеце |
| 3-я ас. |
вы́пстрыкае |
вы́пстрыкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́пстрыкаў |
вы́пстрыкалі |
| ж. |
вы́пстрыкала |
| н. |
вы́пстрыкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́пстрыкай |
вы́пстрыкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́пстрыкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папра́таць
‘выбіць пранікам мокрую бялізну; пабіць, падубасіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папра́таю |
папра́таем |
| 2-я ас. |
папра́таеш |
папра́таеце |
| 3-я ас. |
папра́тае |
папра́таюць |
| Прошлы час |
| м. |
папра́таў |
папра́талі |
| ж. |
папра́тала |
| н. |
папра́тала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папра́тай |
папра́тайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папра́таўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спра́таць
‘выбіць пранікам мокрую бялізну; пабіць, аддубасіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спра́таю |
спра́таем |
| 2-я ас. |
спра́таеш |
спра́таеце |
| 3-я ас. |
спра́тае |
спра́таюць |
| Прошлы час |
| м. |
спра́таў |
спра́талі |
| ж. |
спра́тала |
| н. |
спра́тала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спра́тай |
спра́тайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
спра́таўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)