вы́бить сов.

1. в разн. знач. вы́біць, мног. павыбіва́ць;

вы́бить стёкла павыбіва́ць шы́бы;

вы́бить проти́вника из дере́вни вы́біць праці́ўніка з вёскі;

вы́бить пыль из ковра́ вы́біць пыл з дывана́;

град вы́бил посе́вы град вы́біў пасе́вы;

вы́бить меда́ль вы́біць меда́ль;

вы́бить не́сколько очко́в спорт. вы́біць не́калькі ачко́ў;

вы́бить чек разг. вы́біць чэк;

2. (косу) накляпа́ць;

вы́бить из колеи́ вы́біць з каляі́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ламаць, -млю, -міш, -міць; -маны; зак., што.

1. Адламаўшы, аддзяліць.

В. палку, дубец.

2. Зламаўшы, выбіць, высадзіць.

В. дзверы.

|| незак. выло́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шибить сов. (что) вы́біць; (кого) вы́шпурнуць, вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, вы́гнаць, мног. павыганя́ць;

вы́шибить дух вы́біць дух;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дур, -у, м. (разм.).

Дурнота, неразумны ўчынак, дзівацтва.

Д. нейкі найшоў на яго.

Выбіць дур з галавы — адвучыць ад якіх-н. звычак, ад чаго-н. нядобрага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́калаціць ’абмалаціць, абвіць (снапы)’ (БРС); ’выбіць дробную салому з буйных снапоў саломы; выбіць (што-небудзь)’ (Шат.); ’вытрасці што-небудзь’ (Касп.). Гл. калаціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

по́пел, -у, м.

Пылападобная шэрая маса, якая застаецца ад згарання чаго-н.

Выбіць п. з люлькі.

Ператварыцца ў п.

|| прым. по́пельны, -ая, -ае.

П. колер (светла-шэры).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пстрыкаць

выбіць шчаўчкамі каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пстрыкаю вы́пстрыкаем
2-я ас. вы́пстрыкаеш вы́пстрыкаеце
3-я ас. вы́пстрыкае вы́пстрыкаюць
Прошлы час
м. вы́пстрыкаў вы́пстрыкалі
ж. вы́пстрыкала
н. вы́пстрыкала
Загадны лад
2-я ас. вы́пстрыкай вы́пстрыкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́пстрыкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папра́таць

выбіць пранікам мокрую бялізну; пабіць, падубасіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папра́таю папра́таем
2-я ас. папра́таеш папра́таеце
3-я ас. папра́тае папра́таюць
Прошлы час
м. папра́таў папра́талі
ж. папра́тала
н. папра́тала
Загадны лад
2-я ас. папра́тай папра́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папра́таўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спра́таць

выбіць пранікам мокрую бялізну; пабіць, аддубасіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спра́таю спра́таем
2-я ас. спра́таеш спра́таеце
3-я ас. спра́тае спра́таюць
Прошлы час
м. спра́таў спра́талі
ж. спра́тала
н. спра́тала
Загадны лад
2-я ас. спра́тай спра́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час спра́таўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)