вы́пстрыкаць
‘выбіць шчаўчкамі каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́пстрыкаю | вы́пстрыкаем | |
| вы́пстрыкаеш | вы́пстрыкаеце | |
| вы́пстрыкае | вы́пстрыкаюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́пстрыкаў | вы́пстрыкалі | |
| вы́пстрыкала | ||
| вы́пстрыкала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́пстрыкай | вы́пстрыкайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́пстрыкаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)