перешива́ть несов.

1. (всё, многое) шыць;

2. (заново) перашыва́ць;

3. (обшивать заново досками и т. п.) абшыва́ць на́нава, абабіва́ць на́нава;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кры́ть несов.

1. крыць; (покрывать — краской, позолотой и т. п.) пакрыва́ць; (обивать) абіва́ць, абабіва́ць; (обшивать тканью) абшыва́ць, паця́гваць;

кры́ть кры́шу крыць страху́ (дах);

2. (критиковать) крыць;

3. карт. біць;

кры́ть тузо́м біць ту́зам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пля́скаць, пляска́ць, пля́скыць ’удараць’, ’біць, хвастаць, сцёбаць’, ’стукаць далонню аб далонь ці па чым-небудзь’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Бяльк., Яруш., Шат.; ашм., Стан.), ’апладзіраваць’ (ельск., хойн., Мат. Гом.); ’пляскаць па вадкасці’ (Шат., Сл. ПЗБ); ’плямкаць, чмякаць пры ядзе’ (сміл., Стан.; Шат.), пля́цкаць ’тс’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ); пляска́ць ’біць молатам’ (Касп.), ’таптаць, дратаваць’ (зэльв., Сл. рэг. лекс.); пля́скаць ’барабаніць, звінець (аб лыжках і місцы)’ (воран., віл., Сл. ПЗБ), экспр. ’касіць нізкую рэдкую траву’ (шальч., Сл. ПЗБ), ’рабіць, майстраваць’ (карм., Мат. Гом.); плеска́ць ’ляскаць, пляскаць’ (ТС); пля́скаць ’біць па твары далонню’ (Нас.; Бяльк.: жлоб., Мат. Гом.). Укр. пля́скаты, пле́скати ’біць у далоні’, ’плёхаць па гразі’, ’гаварыць многа і абы-што’, ’кляпаць’, а таксама бойк. пля́цкати ’плямкаць, еўшы’, польск. plaskać ’гучна удараць далонню’, ’выдумляць, нагаворваць’, дыял. паморск. płaskac, plaskac ’пляскаць далонню на вадзе’, чэш. мар. pláskati, ляш. pľaskať ’пляскаць, шлёпаць’, славац. pľasknúť ’пляснуць па шчацэ, спіне’, ’бразнуць (дзвярыма)’, ’лопнуць (пра пупышку)’, ’пляснуцца (у гразь)’; славен. plȃskati ’пляскаць, апладзіраваць’, ’падрубаць’, ’крычаць’, plaskati, plaskáti ’біць у далоні’, серб.-харв. чак. пљаска̏ти ’пырскаць, пляскаць па вадзе’, макед. пласка ’удараць далонню’, ’вярзці лухту’, ст.-слав. плесклти ’ляскаць, ляпаць’. Прасл. *plaskati, варыянт *ploskati, роднаснае літ. ploskúoti ’пляскаць (рукамі), чмякаць’, ’бразгаць’ < і.-е. plok‑sk‑ ’плоскі’, ’біць, таўчы’ (Сной–Бязлай, 3, 49). Банькоўскі (2, 598) выводзіць польск. plaskać з прасл. plěsk‑a‑ti, якое з’яўляецца ітэратывам да *pleskati > бел. пле́скаць (гл.). Сюды ж з пераносным значэннем пля́ска́ць ’гаварыць многа і абы-што’ (Нар. Гом.; Шат.; Касп.), ’плявузгаць, малоць языком’ (Сл. ПЗБ), пляска́ч ’пустаслоў, пляткар’, ’які гаворыць абы-што’ (Скарбы), ’балбатун’ (Сцяшк. МГ), пля́скыньнік ’тс’ (Юрч. СНЛ), пляскава́ць ’плявузгаць, несці лухту’ (ігн., Сл. ПЗБ), параўн. чэш. pleskati ’тс’, славац. pleskotať ’тс’, паморск. plesk​uotac ’неразумна ілгаць’, якія Фурлан (JS, 39, 4, 123) узводзіць да *ple‑sk‑ < і.-е. *(s)pele‑, параўноўваючы з літ. pleškė́ti, лат. plekšet ’ілгаць’, што неабавязкова.

Пляска́ць ’рабіць пляскатым, плюшчыць’ (ТСБМ, Касп.), ’абабіваць лапатай’ (Сцяшк. Сл.), плыска́ты ’пляскаць (пра метал)’ (драг., Жыв. сл.), пляску́шка ’невялікі, расплясканы кавалак металу’ (Юрч. Вытв.). Да пля́скаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

покрыва́ть несов.

1. (закрывать) накрыва́ць; (застилать) засціла́ць; (крышей) крыць; (краской, позолотой и т. п.) пакрыва́ць;

покрыва́ть ребёнка одея́лом накрыва́ць дзіця́ ко́ўдрай;

покрыва́ть стол ска́тертью накрыва́ць (засціла́ць) стол абру́сам;

покрыва́ть дом черепи́цей крыць дом дахо́ўкай;

покрыва́ть ме́бель ла́ком и резьбо́й пакрыва́ць мэ́блю ла́кам і разьбо́й;

2. (обивать) абіва́ць, абабіва́ць; (обшивать тканью) пакрыва́ць, паця́гваць;

покрыва́ть сунду́к желе́зом абіва́ць (абабіва́ць) ку́фар жале́зам;

3. (окутывать) пакрыва́ць; (тучами, облаками) абклада́ць, абкла́дваць; (туманом, дымом) засціла́ць; (мраком, тьмою и т. п.) аху́тваць, аго́ртваць;

ту́чи покрыва́ют не́бо хма́ры пакрыва́юць (абклада́юць) не́ба;

тьма покрыва́ет зе́млю це́мра пакрыва́е (аху́твае, аго́ртвае) зямлю́;

4. (заглушать) заглуша́ць;

го́лос ора́тора покрыва́ет шум в зале го́лас прамо́ўцы заглуша́е шум у за́ле;

5. перен. (славой, почётом и т. п.) пакрыва́ць;

6. (долги, счета, издержки и т. п.) пакрыва́ць; (оплачивать) апла́чваць;

7. (скрывать чью-л. вину, проступок, виновника) пакрыва́ць;

8. (расстояние) пакрыва́ць;

9. карт. біць, крыць, пакрыва́ць;

покрыва́ть вале́та да́мой біць (крыць, пакрыва́ць) вале́та да́май;

10. (случать) пакрыва́ць;

◊

покрыва́ть та́йной аху́тваць та́йнай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)