абабіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абабіва́ю абабіва́ем
2-я ас. абабіва́еш абабіва́еце
3-я ас. абабіва́е абабіва́юць
Прошлы час
м. абабіва́ў абабіва́лі
ж. абабіва́ла
н. абабіва́ла
Загадны лад
2-я ас. абабіва́й абабіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абабіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абабіва́ць несов., см. абіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абабіва́ць, абабі́ць

1. bezíehen* (мэблю); tapezíeren vt (шпалерамі); beschlágen* vt (дзверы); áusschlagen* (унутры, усярэдзіне);

абабіва́ць до́шкамі mit Bréttern verschlágen* [verkléiden, vertäfeln, verschálen];

2. (абтрасаць, абстрэльваць) ábschütteln vt; ábstreifen vt, ábklopfen vt; herúnterschlagen* vt (збіваць);

3. гл. абіваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абабі́ць, -б’ю́, -б’е́ш, -б’е́, -б’ём, -б’яце́, -б’ю́ць; -бі́ты; зак., што.

1. Удараючы, прымусіць адпасці што-н., ачысціць ад чаго-н., атрэсці (разм.).

А. яблыню.

2. Пашкодзіць паверхню чаго-н.

А. палец.

А. тынк.

3. Прыбіць, пакрыўшы, абцягнуўшы чым-н.

А. дзверы дэрмацінам.

4. Зрабіць прыгодным для язды.

А. дарогу.

◊

Абабіць капейку (разм.) — зарабіць грошай.

|| незак. абабіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—3 знач.).

|| наз. абабіва́нне, -я, н. і абі́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

upholster [ʌpˈhəʊlstə] v. (in/with) абіва́ць, абабіва́ць (мэблю)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

оббива́ть несов. абіва́ць, абабіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обива́ть несов., в разн. знач. абіва́ць, абабіва́ць;

обива́ть желе́зом абіва́ць (абабіва́ць) жале́зам;

◊

обива́ть поро́ги абіва́ць паро́гі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обкола́чивать несов., в разн. знач., прост. абабіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лостачка ў выразе лостачкай ляжаць ’панікнуць, завянуць’ (докш., Сл. ПЗБ). Рус. лост ’драніцы, лучына, рэйка’, лостить ’абабіваць лодку рэйкамі’, роднасныя з ласт ’тс’, якое з фін., алан. lasta драніцы’ (Фасмер, 2, 463).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

plank

[plæŋk]

1.

n.

до́шка f.

2.

v.

абабіва́ць, абшалёўваць; высьціла́ць, насьціла́ць (до́шкамі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)