жалезабето́н, ‑у, м.
Будаўнічы матэрыял, спалучэнне бетону з жалезнай арматурай. Зямля, здавалася, расколвалася на часткі, дрыжала, трэскаўся жалезабетон бліндажоў. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.
Выняць са шчылін, адтулін у чым‑н. матэрыял, якім яны былі заканапачаны. Расканапаціць лодку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэксталі́т, ‑у, М ‑ліце, м.
Пластычны матэрыял з мнагаслойнай спрасаванай тканіны, насычанай сінтэтычнымі смоламі, які па трываласці не ўступае металу.
[Ад лац. textus — тканіна і грэч. lithos — камень.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэрэзі́н, ‑у, м.
Спец. Сумесь цвёрдых вуглевадародаў, якая падобна на воск і выкарыстоўваецца як ізаляцыйны матэрыял, у медыцыне і пад.
[Ад лац. cera — воск.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапамо́жны, -ая, -ае.
1. Прызначаны для дапамогі каму-, чаму-н.; падсобны.
Д. матэрыял.
2. Неасноўны, дадатковы.
Д. цэх.
Дапаможная гаспадарка.
○
Дапаможны дзеяслоў — асабовая форма дзеяслова, што ўжыв. для выражэння аналітычных дзеяслоўных форм або састаўнога выказніка, напр.: быў настаўнікам, буду чытаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кампанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што (кніжн.).
Складаць цэлае з частак.
К. карціну.
К. матэрыял даследавання.
|| зак. скампанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й, -нава́ны.
|| наз. кампанава́нне, -я, н. і кампано́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, ж.
|| прым. кампано́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крыты́чны¹, -ая, -ае.
1. Які заключае ў сабе крытыку (у 1, 2 знач.).
Крытычныя заўвагі.
К. матэрыял.
2. Здольны адносіцца да каго-, чаго-н. крытычна, з крытыкай (у 1 знач.).
К. розум.
Адносіцца крытычна (прысл.) да прапаноў.
|| наз. крыты́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ілюстра́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. гл. ілюстраваць.
2. Малюнак у кнізе, часопісе і пад., які суправаджае тэкст або тлумачыць змест.
Альбом з ілюстрацыямі.
3. перан. Прыклад, які дапаўняе, пацвярджае што-н.
Бліскучая і.
|| прым. ілюстрацы́йны, -ая, -ае.
І. матэрыял.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ткані́на, -ы, мн. -ы, -ні́н, ж.
1. Выраб, атрыманы ў працэсе ткання на ткацкім станку; матэрыя, матэрыял.
Ільняныя тканіны.
2. перан. Аснова, змест чаго-н.
Т. сюжэта.
|| прым. ткані́нны, -ая, -ае (да 1 знач.) і ткані́навы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фане́ра, ‑ы, ж.
1. Абліцовачны драўняны матэрыял у выглядзе тонкіх пласцін, які выкарыстоўваецца для абклейвання сталярных вырабаў, каб надаць ім прыгожы выгляд.
2. Матэрыял са склееных тонкіх пласцін дрэва з перакрыжаваным размяшчэннем валокнаў драўніны. Саша набраў хлебных крошак, ссыпаў іх на ліст фанеры і папрасіў маці: — Хачу на балкон, пакарміць верабейчыкаў. Даніленка.
[Ад ням. Furnier.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)