адзіно́чка
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзіно́чка |
адзіно́чкі |
| Р. |
адзіно́чкі |
адзіно́чак |
| Д. |
адзіно́чцы |
адзіно́чкам |
| В. |
адзіно́чку |
адзіно́чак |
| Т. |
адзіно́чкай адзіно́чкаю |
адзіно́чкамі |
| М. |
адзіно́чцы |
адзіно́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
акцэнта́тар
‘асоба - той, хто акцэнтуе што-небудзь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
акцэнта́тар |
акцэнта́тары |
| Р. |
акцэнта́тара |
акцэнта́тараў |
| Д. |
акцэнта́тару |
акцэнта́тарам |
| В. |
акцэнта́тара |
акцэнта́тараў |
| Т. |
акцэнта́тарам |
акцэнта́тарамі |
| М. |
акцэнта́тару |
акцэнта́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтарытэ́т
‘аўтарытэтная асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтарытэ́т |
аўтарытэ́ты |
| Р. |
аўтарытэ́та |
аўтарытэ́таў |
| Д. |
аўтарытэ́ту |
аўтарытэ́там |
| В. |
аўтарытэ́та |
аўтарытэ́таў |
| Т. |
аўтарытэ́там |
аўтарытэ́тамі |
| М. |
аўтарытэ́це |
аўтарытэ́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бургамі́стр
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бургамі́стр |
бургамі́стры |
| Р. |
бургамі́стра |
бургамі́страў |
| Д. |
бургамі́стру |
бургамі́страм |
| В. |
бургамі́стра |
бургамі́страў |
| Т. |
бургамі́страм |
бургамі́страмі |
| М. |
бургамі́стру |
бургамі́страх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
га́дзіна
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
га́дзіна |
га́дзіны |
| Р. |
га́дзіны |
га́дзін |
| Д. |
га́дзіне |
га́дзінам |
| В. |
га́дзіну |
га́дзін |
| Т. |
га́дзінай га́дзінаю |
га́дзінамі |
| М. |
га́дзіне |
га́дзінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гарладзё́р
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гарладзё́р |
гарладзё́ры |
| Р. |
гарладзё́ра |
гарладзё́раў |
| Д. |
гарладзё́ру |
гарладзё́рам |
| В. |
гарладзё́ра |
гарладзё́раў |
| Т. |
гарладзё́рам |
гарладзё́рамі |
| М. |
гарладзё́ру |
гарладзё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гні́да
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гні́да |
гні́ды |
| Р. |
гні́ды |
гні́д |
| Д. |
гні́дзе |
гні́дам |
| В. |
гні́ду |
гні́д |
| Т. |
гні́дай гні́даю |
гні́дамі |
| М. |
гні́дзе |
гні́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дурні́ца
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дурні́ца |
дурні́цы |
| Р. |
дурні́цы |
дурні́ц |
| Д. |
дурні́цы |
дурні́цам |
| В. |
дурні́цу |
дурні́ц |
| Т. |
дурні́цай дурні́цаю |
дурні́цамі |
| М. |
дурні́цы |
дурні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дые́тніца
‘асоба, якая прытрымліваецца дыеты (дыет)’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дые́тніца |
дые́тніцы |
| Р. |
дые́тніцы |
дые́тніц |
| Д. |
дые́тніцы |
дые́тніцам |
| В. |
дые́тніцу |
дые́тніц |
| Т. |
дые́тніцай дые́тніцаю |
дые́тніцамі |
| М. |
дые́тніцы |
дые́тніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
знішча́льнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
знішча́льнік |
знішча́льнікі |
| Р. |
знішча́льніка |
знішча́льнікаў |
| Д. |
знішча́льніку |
знішча́льнікам |
| В. |
знішча́льніка |
знішча́льнікаў |
| Т. |
знішча́льнікам |
знішча́льнікамі |
| М. |
знішча́льніку |
знішча́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)