глазурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) глазурай. Глазураваць керамічныя вырабы. Глазураваць цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засне́жыць, ‑жыць; зак., што.

Разм. Пакрыць, засыпаць снегам. Заснежыў студзень агарод, Насыпаў гурбіны паўз плот. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампенсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Аплаціць (аплачваць), пакрыць (пакрываць) выдаткі, страты, чужую працу і інш.

К. страты.

К. згублены час.

2. Ураўнаважыць (ураўнаважваць), замяніць (замяняць) чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аплаці́ць, -ачу́, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што.

Унесці плату за што-н.; пакрыць якія-н. выдаткі.

А. праезд.

А. рахунак.

|| незак. апла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

А. працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засе́яць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́й; -е́яны; зак., што.

1. Заняць пад пасеў які-н. участак зямлі.

З. поле ячменем.

2. перан. Пакрыць мноствам каго-, чаго-н.

Неба засеяна зоркамі.

|| незак. засява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напы́рскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Пакрыць пырскамі паверхню чаго‑н. Напырскаць вады на падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плацежаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Здольны пакрыць свае грашовыя абавязацельствы, які мае магчымасць плаціць.

•••

Плацежаздольны попыт гл. попыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплётка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Матэрыял, якім што‑н. аплятаецца. Пакрыць дрот аплёткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдымі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.

Абдаць дымам. Абдыміць пчол. // Пакрыць сажай, закуродыміць; задыміць. Абдыміць хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплява́ць, -люю́, -люе́ш, -люе́; -люём, -люяце́, -люю́ць; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што (разм.).

1. Пакрыць каго-, што-н. пляўкамі.

2. перан. Зганьбіць, беспадстаўна зняважыць, абняславіць каго-н.

А. сумленнага чалавека.

|| незак. аплёўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)