абдымі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.
Абдаць дымам. Абдыміць пчол. // Пакрыць сажай, закуродыміць; задыміць. Абдыміць хату.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)