Брэ́ндзала ’чалавек, які рэдка сутыкаецца дома, валацуга’ (Янк. Мат.). Бясспрэчна, звязана з брэ́ндаць ’бадзяцца, валачыцца’ (гл.) і бры́ндаць ’бадзяцца’. Параўн. і бры́нда ’валацуга’, рус. бры́ндик ’гультай’. Усё ж паходжанне гэтай групы слоў застаецца не вельмі ясным. Версіі параўн. пад брэ́ндаць і бры́ндаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

губа́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. З вялікімі тоўстымі губамі. Дома быў толькі адзін санлівы губаты хлопец, які ляжаў на ложку ў пінжаку і ботах. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

швэ́ндаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і швэндацца. — Ды я ўсё зрабіў, даўно дома, — кажу.. [Аксенні]. — А дзе гэта ты столькі швэндаеш? Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дом м.

1. (род. до́ма) (здание, учреждение) дом;

но́вы д. — но́вый дом;

цагля́ны д. — кирпи́чный дом;

д. адпачы́нку — дом о́тдыха;

Д. кні́гі — Дом кни́ги;

гандлёвы д. — торго́вый дом;

2. (род. до́му) (жильё) дом;

звані́лі з до́му — звони́ли и́з дому;

вы́гнаць з до́му — вы́гнать и́з дому;

3. (род. до́му) (династия, род) дом;

○ дзіця́чы д. — де́тский дом;

жо́ўты д. — жёлтый дом;

зае́зны д. — зае́зжий дом;

казённы д. — казённый дом;

◊ друг до́ма — друг до́ма;

д. — по́ўная ча́ша — дом — по́лная ча́ша;

ад до́му адбі́цца — от до́ма отби́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працяка́ць несов., в разн. знач. протека́ть;

каля́ ха́ты ~ка́е рака́ — во́зле до́ма протека́ет река́;

страха́ ~ка́е — кры́ша протека́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

домовладе́ние

1. домаўлада́нне, -ння ср., домаўлада́льніцтва, -ва ср.;

2. уст. (дом как чья-л. собственность) дом, род. до́ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дом м.

1. (здание) дом, род. до́ма м.;

2. (домашний кров, жильё) дом, род. до́му м., ха́та, -ты ж.;

звони́ли и́з дому звані́лі з до́му;

вы́гнать и́з дому вы́гнаць з ха́ты (з до́му);

3. (семья) дом, род. до́му м., сям’я́, -м’і́ ж.;

4. (хозяйство) гаспада́рка, -кі ж.;

вести́ дом ве́сці гаспада́рку;

5. (учреждение) дом, род. до́ма м.;

дом о́тдыха дом адпачы́нку;

Дом кни́ги Дом кні́гі;

Дом бы́та Дом бы́ту;

де́тский дом дзіця́чы дом;

6. (династия, фирма) уст. дом, род. до́ма м.;

◊

на́ дом дадо́му;

на дому́ до́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

твой, ж. твая́, ср. тваё, мн. твае́;

1. мест. притяж., м. твой;

т. сын — твой сын;

з твайго́ до́му — из твоего́ до́ма;

твая́ во́ля — твоя́ во́ля;

тваё пыта́нне — твой вопро́с;

2. в знач. сущ. (муж, жена) твой, твоя́;

т. (твая́) до́ма? — твой (твоя́) до́ма?;

◊ спра́ва твая́ — де́ло твоё;

не твая́ бяда́ — фам. не твоя́ печа́ль;

не твая́ спра́ва — не твоё де́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насыхо́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

Сысціся ў вялікай колькасці. У бакавым пакоі раённага Дома культуры было паўнютка людзей — гэта наз’язджаліся і насыходзіліся з усяго раёна сведкі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парламенцёр, ‑а, м.

Асоба, упаўнаважаная адным з ваюючых бакоў для перагавораў з праціўнікам. Праз нейкі час з-за дома выйшаў, размахваючы белым сцягам, парламенцёр. Хомчанка.

[Фр. parlementaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)