апілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

Апрацаваць пілою, напільнікам.

А. бервяно.

|| незак. апіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апіло́ўванне, -я, н. і апіло́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. апіло́вачны, -ая, -ае.

А. станок.

Апіловачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прадзення. Прадзільная фабрыка. // Які прызначаецца, служыць для выпрацоўкі пражы. Прадзільны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літагра́фскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да літаграфіі, прызначаны для яе. Літаграфскі спосаб друкавання. Літаграфскі станок. Літаграфскі камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокапрадукцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца высокай прадукцыйнасцю, дае вялікую колькасць прадукцыі. Высокапрадукцыйная праца. Высокапрадукцыйны станок. Высокапрадукцыйная парода жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чака́нны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для чаканкі (у 1 знач.).

Ч. станок.

2. Выраблены шляхам чаканкі (у 1 знач.); упрыгожаны чаканкай (у 2 знач.).

3. перан. Ясны, выразны, дакладны.

Ч. крок.

|| наз. чака́ннасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

станка...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «станок» (у 1 знач.), «станочны», напрыклад: станказавод, станкабудаўнічы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматразцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае некалькі ці многа разцоў, рэжучых інструментаў (пра станкі, машыны, прыстасаванні). Шматразцовы фрэзерны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разла́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разладзіць.

2. у знач. прым. Які прыйшоў у непрыгоднасць; няспраўны. Разладжаны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчыпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шчыпання, звязаны з ім. Шчыпальныя работы. // Які прызначаны, служыць для шчыпання. Шчыпальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вярста́т ’ткацкі станок’ (Шат., Інстр. II, Уладз.); ’варштат, сталярны станок’ (Сцяшк.), ст.-бел. верстатъ, варстатъ, ворстатъ ’майстэрня, варштат’ (1582 г.). Запазычана са ст.-польск. warsztat < ням. Werkstatt ’майстэрня, месца працы’ (Гараеў, 1896, 67; Праабражэнскі, 1, 76; Фасмер, 1, 300; Брукнер, 603; Шанскі, 1, В, 64; Булыка, Запазыч., 56).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)