разла́джаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад разладзіць.
2. у знач. прым. Які прыйшоў у непрыгоднасць; няспраўны. Разладжаны станок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)