абцугі́, ‑оў;
Металічны інструмент, які выкарыстоўваецца ў кавальскай справе для захоплівання і заціскання
•••
[Польск. obcęgi з ням. Zange.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абцугі́, ‑оў;
Металічны інструмент, які выкарыстоўваецца ў кавальскай справе для захоплівання і заціскання
•••
[Польск. obcęgi з ням. Zange.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
листово́йII (к лист II 1) ліставы́;
листово́е желе́зо ліставо́е
листова́я сталь лістава́я сталь;
листова́я штампо́вка лістава́я штампо́ўка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
моц, -ы,
1. Трываласць, мацунак.
2. Фізічная сіла.
3. Праяўленне чаго
4. Магутнасць, сіла.
5. Насычанасць, канцэнтрацыя.
6. У спалучэнні з прыметнікам або займеннікам з прыназоўнікам выражае найвышэйшую ступень праяўлення дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ката́ць
1. ката́ть;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праката́ць I
праката́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паласава́ць
1.
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уласці́васць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
макрэ́ча, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напалі́цца, ‑паліцца;
1. Нагрэцца пры паленні (пра печы, грубкі).
2. Нагрэцца да вельмі высокай тэмпературы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прутко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да прута; зроблены з прутоў (у 2 знач.).
2.
3. Які мае адносіны да прутка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)