моц, -ы, ж.

1. Трываласць, мацунак. М. тканіны. М. жалеза.

2. Фізічная сіла. М. рук.

3. Праяўленне чаго-н.; сіла, ступень гэтага праяўлення. Набрацца моцы.

4. Магутнасць, сіла. М. Узброеных Сіл.

5. Насычанасць, канцэнтрацыя. М. тытуню.

6. У спалучэнні з прыметнікам або займеннікам з прыназоўнікам выражае найвышэйшую ступень праяўлення дзеяння. Крычаць на ўсю м. Працаваць на поўную м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)